lunes, diciembre 31, 2007

Adiós 2007


A pocas horas de que acabe el 2007 (en California faltan 9 horas más, pero ahora estoy en Barcelona), me he dicho que estaría bien escribir un post de valoración del año, al estilo del que escribió mi amiga Sílvia en su blog.

Así en general, el 2007 ha sido muy bueno para mí. Este ha sido el año de:

* Estados Unidos (obviamente): Aunque me mudé a California en agosto del 2006, creo que los primeros meses fueron de aclimatación y fue más o menos en 2007 que empecé a disfrutar plenamente de estar ahí. Me gusta mucho mi vida californiana y les he cogido cariño a los estadounidenses (lo noto en el hecho que me duele cuando alguien manda gratuitamente a parir a los americanos - así, de golpe, a más de 300 millones de personas, y probablemente sin conocerlos más allá de lo que ve en TV). Espero captar de ellos todas las cosas buenas que tienen, que son muchas y estupendas, y tolerar las malas, de la misma manera que intento hacer con los españoles.

* Cambio de década: Parecerá una chorrada, pero cumplir los 30 me ha impresionado muy mucho.

* Congresos: En concreto, tres: los de la American Association for the Advancement of Science, National Association of Science Writers y American Geophysical Union. El primero y el tercero, gigantescos, me dieron una idea de lo emocionante, a la par que (a veces) agobiante, será mi vida como periodista científica. El segundo me hizo sentirme parte de una comunidad y me quitó definitivamente el miedo al...

* Networking: Término que utilizan los americanos para definir el "hacer contactos". En un principio, era yo muy reticente a esto de acercarte a alguien que no conoces de nada pero que sabes que trabaja en tu campo, darle la vara e incluso intercambiar datos de contacto con vistas a futuras colaboraciones. "¡Eso es de trepas!", me decía yo, pese a que el director de mi máster me animaba a hacerlo. Pero poco a poco le he ido encontrando el gustillo, aunque sólo sea por charlar un rato con gente que tiene trabajos interesantes y ver un poco cómo piensan.

* Experimentos deportivos: El surf, definitivamente, no es para mí. Y correr me aburre a muerte. ¡Pero por fin he aprendido a hacer giros con el snowboard! En 2008 probaré con el yoga y los barquitos (me he apuntado a un curso de navegación para principiantes).

* Experimentos sentimentales: Digamos que tuve un novio californiano la mayor parte del año. Y que, como en todas mis relaciones, viví buenos y malos momentos, y aprendí y reflexioné bastante. Dejémoslo ahí.

* Millas y más millas: Este año me he dado un tute de carretera que no veas. Todos los sitios donde he ido a hacer prácticas estaban a más de una hora en coche, y además me marqué tres road trip considerables (de más de 3.000 km cada uno). Y nada de esto ha conseguido que me guste conducir. Si algún día consigo irme a vivir a una ciudad CON transporte público, paso del coche, quemo el carnet de conducir (o paso del carnet y quemo el coche) y me convierto en feliz peatona.

* Shock cultural a la inversa: Volver a Barcelona después de un año fuera me ha dejado muy descolocada. Aparte de que noto más los defectos de la vida aquí, es una sensación muy extraña el ver que todo está casi igual (algunos amigos se han mudado de piso, otros han cambiado de trabajo, otros de pareja... pero el esquema general es el mismo). A veces me da la paranoia y pienso que si me quedara aquí, sería como si mi "otra vida" de allá jamás hubiera existido... pero eso, que sé que es una paranoia y que si volviera me rehabituaría.

¿Y cómo pinta 2008? Pues para comenzar, me da la impresión de que va a ser el año en el que voy a tener que decidir cómo va a ser el resto de mi vida... Casi nada, vamos. ¿Acepto el trabajo que me han ofrecido en Barcelona y vuelvo o me quedo y pruebo suerte (¡terra incognita!)? Se verá, se verá...

En fin, que este ha sido un post casi demasiado personal, pero es lo que tiene el fin de año. ¿A vosotros también os pone reflexivo-melancólicos?

¡Que seáis muy felices en el año que empieza!

14 comentarios:

Victor dijo...

Pozi MJ pozi, lo del shock cultural a la inversa llevas toda la razon del mundo, yo todavia lo tengo. Lo de la paranoia no creas que es tal, yo creo que esta mas cerca de la realidad que de la paranoia, a veces creo que desde volvi el reloj de mi vida se ha parado y me he instalado en una vida un tanto monotona, como tu describes. Y es que incluso cuando dedicaba la mayor parte de mi tiempo al estudio alli, mi vida tenia mas novedades...

En fin, que feliz anno a ti tb, y feliz vuelta al Golden State!

uncnoun dijo...

Bon any!

No me puedo creer lo de que no te guste conducir. Los Estados Unidos son un gustazo en cuanto a conducción. Yo me hice 26.000 km en tres meses, y me parecieron menos aburridos que el trayecto Barcelona-Valencia.

Soldado de Guea dijo...

Si, yo también creo la paranoia del shock inverso (me gusta el nombre, nunca supe como nombrarlo) no es tal. La primera vez que volví tras 7 meses fuera pensé que todo había sido un suenyo.. pero al anyo y medio volví a irme, y llevo otros 4 fuera. Creo que debe haber algún límite tras el cual volver se hace cada vez más dificil. Aunque por otro lado, al todo parecer que sigue igual por la patria, te hace pensar que la vuelta es posible immediatamente... No sé.. demasiada reflexión para el cuerpo.. :)

Jose

Anónimo dijo...

Buen post, sincero y profundo, que es lo que en definitiva hace un blog de calidad. Te deseo lo mejor para el 2008 y que por supuesto sigas contandonos tus experiencias desde el otro lado del charco.

Un saludo.

Unknown dijo...

Feliz año.

Después de leerte, me da la sensación de que lo te gusta está al otro lado del charco.

syl dijo...

Triïs el que triïs, que no et quedis amb la sensació d'estar decidint la teva vida a una carta...això em sona a la frase que et deien a Selectivitat...i després la vida et demostra que pots anar canviar i triant, i fent unes cosetes i després unes altres... i que per sort (o desgràcia) res es definitiu...molta sort en el que facis i bon any 2008 :)

Anónimo dijo...

home, tal i com ho pintes, i si mho permets, jo em quedaria a california, ara que ja ets "on the road". Jo crec qe, facis el que facis, tot tanirà de conya!
FELIÇ 2008 A TOTHOM!!!
s

Anónimo dijo...

A mi tambien me parece que te quedas. Parece que te han medio convencido los USA. Me acuerdo cuando hablamos de lo del networking frenetico de tus "amigos" de curso.

Anyadiria un cambio del 2007 que para mi ha sido el mas grande que has hecho. Me llego la noticia de que MJ iba a dejar de leer ficcion. Un shock.

Yo, despues de 12 meses sin pisar Barcelona, volvi un poco desubicado pero enseguida me volvi a sentir en casa. La universidad tiene un nivel mucho mas bajo, todo es menos organizado, lo que haces tiene menos repercusion global, te pagan menos, ... pero hay mas por hacer y mejorar, viven como yo quiero vivir, no existe el termino loser,..., en definitiva mi casa... telefono. Ademas, a mi me encanta conducir y donde se pongan las carreteras estrechas de curvas que se quiten las highways.

Perdon por hacer de pepito grillo. Feliz anyo empezado buscando un jersey feo.

Elenita dijo...

totalmente de acuerdo con lo del sock cultural...y no te olvides de esas anécdotas que te pierdes y luego se te queda cara de pez cuando tus amigos se rien..
A veces te hace valorar que te pierdes demasiado...pero ese sentimiento, al menos para mi, dura 5 segundos.

Feliz año!

Anónimo dijo...

Vaya, así ke hay posibilidades de ke usted vuelva por akí....Hummmm..
A mí me encanta viajar...Lo ke no soporto son los atascos y las obras, así ke, mal lo llevo...
Mil felicidades pa este año ke se las ha ganao todas!
Muac!

Javier dijo...

Yo ahora mismo estoy pensando en cuanto tenga que volver a España y me está entrando el yuyu. No quiero volver, pero viajando ahora por la costa este me he dado cuenta de que prefiero la costa oeste y California a la costa este. Impresiones mías.

Feliz año 2008 y ten mucha suerte con las decisiones que tomes.

Un saludo.

Anónimo dijo...

Nadie comenta nada sobre el segundo punto:cumplir los 30... Yo también soy del 77 y el cambio de década me ha hecho replantear mi vida. La cuestión es si quieres tener una vida tranquila, segura y algo monótona o ser valiente y decidida y hacer realmente lo q te apetece contra todos los estereotipos q nos marcan?? yo he apostado por el cambio para el 2008.
Suerte con tu elección y BON ANY!!

lou

Unknown dijo...

Bienvenida a la década de los 30, enhorabuena por el blog, suerte con el curro y eso, Feliz 2008.

Talita dijo...

No sé dónde estaré el próximo curso académico, pero sólo por si al final paso un año en Santa Cruz, ¡¡¡no quemes el coche!! si te quieres deshacer de él a lo mejor te lo puedo comprar!!